Lieve mensen,
Daar gingen we vanochtend alledrie met kriebels in de buik richting Groningen. De dag ging van start met een hartecho om te kijken of de werking van het hart van Jesse na de chemomedicatie nog net zo goed is als voor de toegediende medicatie.
Vervolgens is er bij de poli bloed geprikt. Later in de ochtend is de buikecho gemaakt. Door middel van de buikecho (zie foto) wordt gekeken of er bijzonderheden aan de lymfeklieren in de buik te zien zijn. Mocht dit zo zijn dan worden er weer scans gemaakt om te kijken of er een kwaadaardige tumor aanwezig zou kunnen zijn. Deze echo blijft het meest spannend, omdat hieruit blijkt of Jesse nog schoon is.
Aansluitend is er een thorax foto gemaakt. Deze foto wordt gemaakt om te kijken of de longen van Jesse schoon zijn. Dit wordt gedaan, omdat afgelopen januari in het longvocht, dat toen via de drains werd afgevoerd, ook kankercellen zaten.
Daarna hebben we een gesprek met de oncoloog gehad. Zij had voor ons de uitslag van de bottenscan. Hieruit bleek dat Jesse gelukkig geen last heeft van botontkalking en weer naar hartelust kan ravotten en turnen. De uitslagen van de verdere onderzoeken van vandaag had ze nog niet voor ons. De artsen die de echo's hebben uitgevoerd gaven aan op het eerste oog geen bijzonderheden te zien, maar de foto's moeten nog verder bekeken en besproken worden. De uitslag van de buikecho krijgen we a.s. donderdag telefonisch en de uitslag van de hartecho krijgen we volgende week dinsdag.
Verder gaf de oncoloog aan dat de buik van Jesse goed aanvoelt en gaf ze door dat de bloedwaardes n.a.v. het prikken van vanochtend ook goed zijn. Sinds twee weken is hij van al zijn medicatie af en moet zijn eigen lijfje bij bacterien zelf in actie komen. Omdat nu de bloedwaardes goed zijn (ook nu de medicatie gestopt is) houdt dit in dat Jesse ook weer mag zwemmen (hij heeft alvast een voorproefje genomen vanaf de glijbaan in het kleine badje thuis, nu op naar het grotere werk!), naar de ballenbak kan en op springkussens mag! Hier is hij superblij om, want dit heeft hij erg gemist.
Ook hebben we met de oncoloog de zenuwpijn die Jesse nog veel in zijn benen heeft besproken. Zij gaf aan dat het nog wel geruime tijd kan duren, dat hij hier vanaf is. En misschien is het zelfs wel blijvend, maar de tijd zal dit moeten leren.
Het was vandaag (en ook nog de komende dagen) extra spannend voor ons, omdat Jesse en Nathan er volgend jaar (rond eind februari) een broertje of zusje bij krijgen. Dus we hopen heel erg dat het met Jesse goed mag blijven gaan. We zijn heel dankbaar dat er na deze moeilijke periode in ons leven nog een kindje bij mag komen.
De volgende controle zal begin november zijn. Ook wordt nu de aanvraag gedaan, dat rond die tijd de VAP door middel van een operatie verwijderd zal worden. Dit is dan eigenlijk een half jaar eerder dan gebruikelijk, maar omdat Jesse turnt en het ding daarbij in de weg zit, wordt de VAP dan al verwijderd. De VAP is op bovenstaande foto goed te zien.
De controles om de 3 maanden zullen ongeveer 2 tot 3 jaar zo blijven, omdat Jesse voor de periode een vergrote kans heeft om deze vorm van kanker terug te krijgen. Daarna zullen we overgaan naar een controle om het halve jaar.
Zo het was weer een heel verhaal. Zodra we uitslagen hebben zullen we de uitkomst hiervan op het weblog vermelden. We zijn wel weer blij dat we terug zijn uit Groningen. Jesse zag er vandaag ook erg tegen op, maar heeft zich weer als een kanjer laten zien. Het blijft toch heel spannend.
Gebedspunt:
– dat uit de buikecho en thoraxfoto mag blijken dat Jesse nog schoon is
– dat uit de hartecho blijkt dat zijn hart nog goed functioneert
– dat de pijn in zijn benen minder wordt/over mag gaan
Dankpunt:
– dat het verder met Jesse heel goed gaat
– dat de bloedwaardes goed waren en Jesse weer mag zwemmen en andere activiteiten kan doen, die hij het laatste half jaar niet mocht
– dat de uitslag van de bottenscan goed was
– dat Jesse en Nathan er een broertje of zusje bij mogen krijgen
Liefs,
Wichard en Thérèse
Jesse Mulder 
