Lieve mensen,
Helaas ging Jesse vandaag moe mee richting Assen en Groningen. Hij riep vannacht om 02.00 uur dat hij al een uur wakker lag, omdat hij zo’n pijn had in zijn voeten. Dit was de 2e keer nadat hij ziek is geweest, dat hij een soort krampachtig gevoel in zijn voeten krijgt en dan enorme pijn heeft. Hij is bij ons in bed gekropen en na een paracetamol is hij een half uur later in slaap gevallen.
Maar ja, we moesten natuurlijk weer vroeg op voor een dag vol actie op het circuit in Assen voor de circuitdag Racen tegen Kanker! Rond 09.30 uur arriveerden we, samen met Sjoerd de vriend van Jesse, op het circuit en hebben eerst een aantal auto’s bewonderd die klaar stonden voor de race, zoals Jesse hier bij een coole Ferrari.
Na de opening mochten we alle 5 in supersnelle auto’s meerijden, waarbij snelheden van 200 km. per uur werden gehaald. Toen op naar de kartbaan, simulatiespel en vervolgens werden we met een BMW M5 naar het militaire oefenterrein tegenover het circuit gebracht. Hier zijn we in een legervoertuig het militaire terrein opgeweest.
Na terugkomst even wat gegeten. Hier kwamen we ook de soldaat tegen die vorig jaar tijdens de Wensdag van Jesse de hele dag is meegeweest. Het was erg leuk hem weer even te spreken. Daarna in een ME busje mee richting de visvijver. Hier eerst een spectaculaire tocht met de politieboot, met wederom hoge snelheden.
Ook dit jaar is er door de jongens weer een lijn voor een vishengel gemaakt. Jesse moest ook even testen of de loodjes goed aan het lijntje zaten, zodat je weet dat de dobber goed werkt.
En ja hoor, in 1 keer goed. Dus hengel erbij, tas inpakken en met een politiearrestantenbusje weer terug naar het circuit. Hier kwamen we Rob Kamphues tegen. Hij reed ook op het circuit met de gezinnen mee. Normaal gesproken rijdt hij in Dogde Viper, maar op het circuit geldt een tax voor het aantal decibellen en de Dodge zou deze grens overschrijden, dus was hij aanwezig met een wegversie van een radical. Helaas niet meegereden in deze circuitraceauto, maar toch even op de foto en uitleg van Rob over de auto.
Toen zat deze geweldige dag er voor ons op. We hebben er enorm van genoten. Dit was even een dag om heerlijk te ontspannen, nu wij toch weer in spanning zitten over de onderzoeken die lopen. Daarnaast was het ook confronterend. Je komt ouders tegen die er vorig jaar nog met hun kind waren, maar nu, omdat hun kind is overleden, niet meer als compleet gezin aanwezig zijn. Je hoort dat er weer een lotgenoot overleden is…… Ondanks dit alles heeft deze dag ons heel goed gedaan, vooral ook het glimmende gezicht van Jesse tijdens deze dag!
Om 14.30 uur zijn we met ons eigen karretje met een topsnelheid van 120 km. per uur richting Groningen geracet. Bij binnenkomst op de afdeling Radiologie moest er bij Jesse toch een infuus aangebracht worden om contrastvloeistof in te spuiten. Er is een poging gedaan om dit via een handinfuus te doen, maar na een tijdje proberen en heel veel pijn bij Jesse werd besloten om het infuus in zijn arm te brengen. Helaas was Jesse zo overstuur door de pijn en de dreigende opmerking van de radiologisch medewerkster, dat ik even bang was dat het niet meer zou lukken. Dan zie je toch weer de angst in de oogjes staan en krijg je flashbacks naar alles waar je destijds door bent gegaan. Nadat ik hem een tijdje getroost had, durfde hij zijn arm aan te bieden, zodat hier het infuus in aangebracht kon worden. Dit ging gelukkig wel direct goed. Jesse werd verder geinstalleerd met een koptelefoon om zijn oren te beschermen tegen het harde lawaai dat het scan apparaat maakt. Hij kreeg een mat over zijn benen, het gebied, dat via de scan in kaart moet worden gebracht. Onze kanjer heeft vervolgens een half uur, zonder een enkele beweging te maken, in de scan gelegen.
De radiologisch medewerkster gaf aan dat de uitslag uiterlijk vrijdag bekend zal zijn. We zullen een oproep krijgen om deze uitslag in Groningen te komen bespreken, maar we gaan morgen contact met de poli opnemen om te vragen of we deze uitslag telefonisch via onze oncoloog door kunnen krijgen. Ook zullen we dan informeren of er al uitslagen van de bloedonderzoeken zijn. Dus zodra we ook maar weer iets weten, zullen we het weblog bijwerken.
Gebedspunt:
– dat alle uitslagen goed mogen zijn, of mee mogen vallen en Jesse schoon mag zijn
– rust en kracht, nu het voor ons weer heel spannend is
– kracht voor ouders/gezinnen waar kinderen nog met behandelingen bezig zijn, of waar de kinderen heb niet hebben gered
Dankpunt:
– de kracht die weer toch weer hebben gekregen door de fijne dag die we vandaag mochten meemaken in Assen
Liefs,
Wichard en Thérèse
Jesse Mulder 